Zimowe dni w Wyoming są mroźne, a temperatura w ciągu dnia oscyluje wokół zera, często spadając znacznie poniżej tej granicy. Noce przynoszą mróz, który pokrywa pola i drzewa szronem, skrzącym się w blasku wschodzącego słońca. Powietrze jest suche i przeszywająco chłodne, a śnieg zalega na ziemi grubą warstwą, tworząc biały krajobraz rozciągający się aż po horyzont. Górskie szczyty, skąpane w lodowatym błękicie nieba, toną w śniegu, a lodowaty wiatr bezlitośnie smaga doliny. Cisza panująca w lasach jest niemal absolutna, przerywana jedynie skrzypieniem śniegu pod butami wędrowców. W niektórych miejscach, gdzie zimowe słońce zdoła przebić się przez chmury, kry lodowe połyskują w promieniach, dodając krajobrazowi baśniowego uroku. 
Wesley "Wes" Bradford
13 maja 1988, Cottonwood Falls
sierżant
United States Marine Corps
żonaty
heteroseksualny
on, jego
jackalope ridge
jakie są twoje powiązania z cottonwood falls?
Bradfordowie zamieszkują Cottonwood Falls od wielu pokoleń. Nie są rodziną założycielską, ale są w miasteczku na tyle długo, że ich nazwisko oraz gościnne ranczo są znane wśród społeczności.
jaki stosunek masz do otaczającej przyrody?
Chociaż w ostatnim czasie spędza w rodzinnym miasteczku zdecydowanie mniej czasu, niż kiedyś, każdorazowo zachwyca się otaczającą go naturą oraz czerpie z niej przyjemny spokój i ukojenie po cięzkich miesiącach spędzonych na wojnie i w odległych zakamarkach świata.
na jaką partię polityczną głosujesz w wyborach?
W domu zawsze królował republikanizm, głoszony zwłaszcza przez ojca. Sam Wesley przechylił się mocniej w stronę demokratyczną po obcowaniu z różnorodnym wojskowym otoczeniem na całym świecie. Nie jest jednak mocno polityczny i zdecydowanie stroni od rozmów o takim zabarwieniu.
Urodzony i wychowany w Cottonwood Falls. Ma kilkoro młodszego rodzeństwa, z którym jest na tyle blisko, na ile pozwala mu przebywanie z daleka od domu.
Choć Bradfordowie nie spali na pieniądzach i zdecydowanie bliżej było im do tej biedniejszej części społeczeństwa, nadrabiali ciepłą atmosferą i rodzinną miłością. Od pokoleń zamieszkiwali jedno z rancz, na którym uczyli swoje dzieci, że tylko ciężką pracą można osiągnąć sukces. Wesley bardzo wziął to sobie do serca, choć może przekuł to nie w taki sposób, jakby życzyli sobie tego rodzice. Jego stopnie w szkole były bowiem dość poprawne, ale nie zachwycające, a całą swoją energię i uwagę skupił na sporcie. Od najmłodszych lat przejawiał zainteresowanie footballem i kiedy w końcu udało mu się dostać do szkolnej drużyny, okazało się, że jest w tym naprawdę dobry. Trenował zawzięcie, powoli stając się asem swojego zespołu. Był zwinny i sprawny fizycznie co sprawiało, że trenerzy wróżyli mu świetną przyszłość na pozycji rozgrywającego. On sam wiązał z tym swoją karierę, zwłaszcza po spotkaniu z łowcami talentów z kilku uniwersytetów. Wcześniej nawet nie brał pod uwagę wyższego wykształcenia, ponieważ bez nienagannych ocen nie miał szans na jakąkolwiek pomoc finansową, a rodziny nie było stać na opłacenie mu nauki. Teraz stawało się to coraz bardziej osiągalne.
Przynajmniej do momentu, w którym wracając z treningu, w jego samochód nie wjechał drugi pojazd. Wyszedł z tego prawie bez szwanku, jeśli nie liczyć złamanej ręki. Kontuzja z pozoru nieskomplikowana, przytrafiła się w najgorszym możliwym momencie. Gra w uniwersyteckiej drużynie przeszła mu koło nosa i musiał na szybko wymyślić zastępczy pomysł na siebie. Na szczęście miał u swojego boku najlepszą przyjaciółkę, która pomogła mu odnaleźć swoją nową ścieżkę, po tym, jak uprzednia została kompletnie zatarta.
Na szczęście nie było to szczególnie trudne. Po tym, jak jego uwaga przestała być skupiona jedynie na karierze sportowej, zwrócił uwagę na ojca i to, co robił. Postanowił pójść w jego ślady i wstąpił do wojska.
Był w tym naprawdę dobry, koledzy po fachu rozmawiali między sobą, że jest nieodrodną kopią starego Bradforda. Miał dobre instynkty i dobrowolnie nie pakował się w ryzykowne sytuacje, a kolejne treningi i szkolenia przechodził śpiewająco.
Ceną tego sukcesu było jednak to, że praktycznie nie bywał w Cottonwood Falls. W pierwszych miesiącach wyjątkowo brakowało mu domu oraz przyjaciółki, z którą do tej pory spędzał praktycznie każda wolną chwilę, ale po czasie przyzwyczaił się do cyklicznej zmiany adresu zamieszkania. Wszak, gdyby nie to, nigdy nie trafiłby do bazy w Nowym Orleanie i nie poznał swojej żony. Choć prawdopodobnie, patrząc na to z perspektywy czasu, byłoby to lepsze i dla niej i dla niego.
Wtedy wydawało mu się jednak, że złapał byka za rogi. Zakochał się od pierwszego wejrzenia i naprawdę chciał uchylić jej rąbka nieba, kiedy zdecydowali się zamieszkać na jego rodzinnej farmie w Cottonwood Falls. Sęk w tym, że kochał ją tak samo, jak swoją pracę i nie potrafił zrezygnować z żadnej ze swoich miłości. Kolejne tury wojskowe sprawiały, że częściej bywał poza domem, niż w nim, a i tak mocno nadwyrężona tym relacja z żoną, stawała się coraz delikatniejsza i narażona na zniszczenie.
Choć Bradfordowie nie spali na pieniądzach i zdecydowanie bliżej było im do tej biedniejszej części społeczeństwa, nadrabiali ciepłą atmosferą i rodzinną miłością. Od pokoleń zamieszkiwali jedno z rancz, na którym uczyli swoje dzieci, że tylko ciężką pracą można osiągnąć sukces. Wesley bardzo wziął to sobie do serca, choć może przekuł to nie w taki sposób, jakby życzyli sobie tego rodzice. Jego stopnie w szkole były bowiem dość poprawne, ale nie zachwycające, a całą swoją energię i uwagę skupił na sporcie. Od najmłodszych lat przejawiał zainteresowanie footballem i kiedy w końcu udało mu się dostać do szkolnej drużyny, okazało się, że jest w tym naprawdę dobry. Trenował zawzięcie, powoli stając się asem swojego zespołu. Był zwinny i sprawny fizycznie co sprawiało, że trenerzy wróżyli mu świetną przyszłość na pozycji rozgrywającego. On sam wiązał z tym swoją karierę, zwłaszcza po spotkaniu z łowcami talentów z kilku uniwersytetów. Wcześniej nawet nie brał pod uwagę wyższego wykształcenia, ponieważ bez nienagannych ocen nie miał szans na jakąkolwiek pomoc finansową, a rodziny nie było stać na opłacenie mu nauki. Teraz stawało się to coraz bardziej osiągalne.
Przynajmniej do momentu, w którym wracając z treningu, w jego samochód nie wjechał drugi pojazd. Wyszedł z tego prawie bez szwanku, jeśli nie liczyć złamanej ręki. Kontuzja z pozoru nieskomplikowana, przytrafiła się w najgorszym możliwym momencie. Gra w uniwersyteckiej drużynie przeszła mu koło nosa i musiał na szybko wymyślić zastępczy pomysł na siebie. Na szczęście miał u swojego boku najlepszą przyjaciółkę, która pomogła mu odnaleźć swoją nową ścieżkę, po tym, jak uprzednia została kompletnie zatarta.
Na szczęście nie było to szczególnie trudne. Po tym, jak jego uwaga przestała być skupiona jedynie na karierze sportowej, zwrócił uwagę na ojca i to, co robił. Postanowił pójść w jego ślady i wstąpił do wojska.
Był w tym naprawdę dobry, koledzy po fachu rozmawiali między sobą, że jest nieodrodną kopią starego Bradforda. Miał dobre instynkty i dobrowolnie nie pakował się w ryzykowne sytuacje, a kolejne treningi i szkolenia przechodził śpiewająco.
Ceną tego sukcesu było jednak to, że praktycznie nie bywał w Cottonwood Falls. W pierwszych miesiącach wyjątkowo brakowało mu domu oraz przyjaciółki, z którą do tej pory spędzał praktycznie każda wolną chwilę, ale po czasie przyzwyczaił się do cyklicznej zmiany adresu zamieszkania. Wszak, gdyby nie to, nigdy nie trafiłby do bazy w Nowym Orleanie i nie poznał swojej żony. Choć prawdopodobnie, patrząc na to z perspektywy czasu, byłoby to lepsze i dla niej i dla niego.
Wtedy wydawało mu się jednak, że złapał byka za rogi. Zakochał się od pierwszego wejrzenia i naprawdę chciał uchylić jej rąbka nieba, kiedy zdecydowali się zamieszkać na jego rodzinnej farmie w Cottonwood Falls. Sęk w tym, że kochał ją tak samo, jak swoją pracę i nie potrafił zrezygnować z żadnej ze swoich miłości. Kolejne tury wojskowe sprawiały, że częściej bywał poza domem, niż w nim, a i tak mocno nadwyrężona tym relacja z żoną, stawała się coraz delikatniejsza i narażona na zniszczenie.
imię/nick
Asia
preferowana forma kontaktu
pw
narracja
3 osoba czasu przeszłego
zgoda na powielanie imienia
nie
triggery
okazjonalne przekleństwa, zdania wielokrotnie złożone, freestyle przecinkowy
preferowane rozgrywki
nie lubię być zaskakiwana kontrowersyjnymi tematami, ale jeśli wspólnie się na coś zgodzimy i będzie to pasowało do fabuły, to zagram praktycznie wszystko
wesley "wes" bradford
chris hemsworth
